Katarzyna Wawryło - Stodółkiewicz
Informacja o wstrzymaniu naboru wniosków w ramach ...
28
lis
2024
Bobolice
Od kiedy istnieje miejscowość Bobolice nie wiadomo, ale najprawdopodobniej powstała wraz z budową zamku.
Długosz w „Liber Beneficiorum” w opisie parafii Niegowskiej podaje wiadomość tylko o zamku i wsi, twierdząc, że zamek ten zbudował Kazimierz II około roku 1180, a E. Chłopicki w artykule: „Częstochowskie strony” tygodniku ilustrowanym z roku 1874 powołując się na stare archiwa twierdzi, że zamek w Bobolicach zbudował Władysław Opolczyk około 1375 roku. Skąd wywodzi się nazwa owej wsi też nie wiadomo, ale istnieje hipoteza twierdząca, iż na początku XII w. wioskę otrzymuje rycerz Bolesława Krzywoustego – Jakub Bobola i nadaje jej nazwę Bobolice, a na skałach buduje małą drewnianą forteczkę tzw. grodziszcze. Podczas najazdu tatarskiego w 1241 roku a później walk Władysława Łokietka z Henrykiem Probusem, Niemcami śląskimi i Czechami-pierwotny zamek uległ ruinie. Po umocnieniu się na terenie polskim-Łokietek włącza Bobolice do królewszczyzny, restauruje, umacnia i powiększa zamek. Zakłada też nową osadę, coś w rodzaju miasteczka i osadza tam rzemieślników, kupców, a zarząd nad sprawami osady oddaje burgrabiemu zamku. Kazimierz Wielki zamek znacznie umacnia i powiększa do drugiego piętra. Ludwik Węgierski oddaję Bobolice (wraz z Mirowem) swemu siostrzeńcowi Władysławowi Opolczykowi. Opolczyk zamieszkuje w tym zamku ze swoją załogą i łączy oba zamki przejściem w skałach, po czym zaczyna uprawiać zbrojne napady i rabunki na okoliczne miasta. Z początku niewiele dało poskramianie go przez świętobliwą królową Jadwigę, lecz wreszcie ulega urokowi jej świątobliwości. Po śmierci Jadwigi wznawia swój awanturniczy proceder, aż wreszcie Jagiełło pozbawia go obu zamków i przepędza. Po Opolczyku Bobolice wracają do królewszczyzny, otrzymują znów burgrabiego i niewielką załogę. W najlepszych swych czasach posiada 20-30 rodzin rzemieślników i kupców. Od roku 1379 z nadania króla dzierżą Bobolice: Andrzej Ungarus- uchodźca węgierski: Stanisław Szafranie Młodziejowski, Mszczuj z Wierzchowia, Piotr Szafraniec Piaskowej Skały; Florian z Knyszyna; Andrzej Trostka; Mikołaj Keoza aż wreszcie w końcu XV wieku osiedlają się w Bobolicach Myszkowscy. Z tą chwilą zamek ulega przebudowie. Niedługo później Myszkowscy opuszczają zamek.
Wojna szwedzka za Jana Kazimierza 1655 -1660 znacznie dotknęła tutejszy teren jako leżący przy trakcie w pobliżu Krakowa i Częstochowy. Po bitwie Stefana Czarnieckiego ze Szwedami pod Siewierzem, Szwedzi pod wodzą generała Linderma rozlewają się po terenie parafii Niegowskiej, zajmują opuszczony zamek Bobolice i burzą częściowe osady. Osadzają w zamku załogę i umieszczają magazyny zrabowanego okolicznym mieszkańcom mienia.
Ludność Bobolic od najdawniejszych czasów była tylko Polska, dzieląc się na rycerstwo-szlachtę, kmieci łanowych królewskich i zamkowych czynszowników a później pańszczyźnianych. Z metryk parafialnych wynika, że oprócz kmieci i szlachty w Bobolicach mogli żyć także rzemieślnicy, chrześcijanie, stolarze, cieśle, kuźnicy, czyli kowale. Górnicy poszukujący i wydobywający rudę żelaza, sukiennicy, czyli tkacze, farbiarze, garncarze, kamieniarze, wapniarze, murarze, a w wieku XVIII wraz z powstaniem huty szklanej w Bobolicach - kuźnicy i hutnicy.
W pierwszych latach XVIII wieku przez cały czas drugiego najazdu szwedzkiego ludność cierpi gwałt, rabunek, nędzę, kryć się musi w lasach i skałach. Szwedzi niszczą opuszczone chaty i rabują pozostałe. A po owych wojnach następuje szereg lat 1705 -1710 nieurodzajnych i suchych, ludzie z głodu padają na drogach, a do tego dołącza się epidemia cholery. W 1739 roku trwa sroga zima, tak, iż wielu ludzi marznie na drogach, wielu rozszarpują wilki z głodu śmiało napadające na wieś.
W czasie Powstania Kościuszkowskiego w 1794 roku następuje także przez Bobolice przemarsz wojsk polskich, rosyjskich, austriackich i niemieckich. Następują związane z tym rekwizycje, rabunki i gwałty zaborców. Pod koniec XVIII wieku zamek został całkowicie opuszczony a następnie znacznie zdewastowany przez poszukiwaczy skarbów. W latach 1918-39 - dewastację ruin przyspieszają liczni poszukiwacze skarbów. W 1958 roku ruiny zamku zostały częściowo zabezpieczone. W 1882 roku w wyniku parcelacji ruiny zamku otrzymała chłopska rodzina Baryłów. W latach 90-tych XX wieku w prasie i telewizji głośny był temat sądzenia się potomków rodziny Baryłów o własność zamku. Otóż sąd uznał wiarygodność przedstawionych przez mieszkańca Bobolic dokumentów potwierdzających, że był on ostatnim prawowitym właścicielem zamku przed jego nacjonalizacją. Był to pierwszy przypadek „prywatyzacji" ruin zamku na Jurze, a może i w Polsce. W 2002 roku ruiny zamku zostały odkupione od rodziny Baryłów. Nowi właściciele zamku Dariusz i Jarosław Laseccy rekonstruują i odbudowują zamek.
W Bobolicach do 1999 roku funkcjonowała ośmioklasowa szkoła podstawowa. Obecnie w budynku byłej szkoły znajduje się prywatne schronisko młodzieżowe. We wsi znajdują się ruiny zamku, placówki handlowe oraz gospodarstwa agroturystyczne.
Wieś obecnie zajmuje 261,68 ha powierzchni, co stanowią:
użytki rolne - 162,61 ha,
lasy - 72,42 ha,
pozostałe tereny - 26,65 ha.
Źródło: www.niegowa.e-gmina.pl
Najnowsze aktualności
Katarzyna Wawryło - Stodółkiewicz
Ważne informacje dotyczące Programu Czyste Powietrze
18
lis
2024
